Εστάλει από την σύζυγό του Παναγιώτα Παπαδοπούλου,προς δημοσίευση από τον Πολιτιστικό Σύλλογο.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ (1932 – 2012)
ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΣΤΟ ΜΑΥΡΟΜΑΤΙ ΙΘΩΜΗΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ 1965 – 1975
Ο δάσκαλος Κωνσταντίνος ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ του Αντωνίου, γέννημα – θρέμμα του χωριού μας, υπηρέτησε στο χωριό μας από το 1965 εως το 1975 ήτοι, για δέκα (10) συναπτά χρόνια.
Στο διάστημα αυτό πρόσφερε όχι μόνο σαν δάσκαλος αλλά και σαν άνθρωπος – πρώτα και πάνω απ’ όλα – τα μέγιστα στην πατρίδα, στον τόπο του και στους συγχωριανούς του.
Άνθρωπος εργατικός, άοκνος, δραστήριος, οργανωτικός, επιμελής, «μερακλής», συμπονετικός, βοηθητικός, ανιδιοτελής, αλληλέγγυος, φιλόξενος, μυημένος σε όλους τους τομείς της ζωής.
Δάσκαλος με γνώσεις, πράος, ήρεμος αλλά αυστηρός, με απαράμιλλη συστηματική μεταδοτικότητα, αφηγηματικός και καλλιγράφος.
Παρέλαβε το κτίριο του σχολείου, το «σχολαρχείο», το 1965, ένα παραλληλόγραμμο κουτί, ερειπωμένο, αφάνταστα ταλαιπωρημένο και κατάφερε σε λίγα χρόνια να το αξιοποιήσει και να το φέρει σε αξιοζήλευτη κατάσταση ικανό να στεγάζει με πολύ καλές προδιαγραφές για πάρα πολλά χρόνια τα 70-75 μαθητούδια κάθε σχολικού έτους εκείνης της περιόδου.
Προσπάθησε αποτελεσματικά και τα κατάφερε. Αφιερώνοντας προσωπικό χρόνο που στερούσε από την οικογένειά του και τις προσωπικές του ανάγκες, καταθέτοντας γνώση και εμπειρία, αγνοώντας την κούραση και τον οποιοδήποτε πόνο, σωματικό ή ψυχικό.
Δημιουργήθηκε η αντιστήριξη του αύλειου χώρου με τοιχίο «μονομπλόκ» από οπλισμένο σκυρόδεμα.
Έγινε, για τον καλλωπισμό και εξωραϊσμό του περιβάλλοντος χώρου, επιμελής φύτευση διαφόρων φυτών και δένδρων (πεύκων, πικροδαφνών κλπ) που πολλές φορές μετέφερε με ίδια μέσα ή με τη βοήθεια των μαθητών του …
Ολοκληρώθηκε, σταδιακά, η αντικατάσταση των παλαιών φθαρμένων κουφωμάτων στις αίθουσες και πραγματοποιήθηκε η προμήθεια ξύλινων σομπών που έκαιγαν και θέρμαιναν τους μαθητές τις κρύες ημέρες με ξύλα που καθένας, κάθε ημέρα, έφερνε από το σπίτι του …
Τοποθετήθηκαν κουρτίνες στα παράθυρα των αιθουσών και του κτιρίου.
Κατασκευάστηκε η αίθουσα τελετών (70 περίπου τετραγωνικών μέτρων) ως προσθήκη στο υπάρχον κτίριο του σχολαρχείου η οποία για πολλά χρόνια φιλοξενούσε όχι μόνο τις τελετές και εκδηλώσεις των μαθητών αλλά λειτουργούσε και ως χώρος προαυλισμού τους κατά τις βροχερές ημέρες.
Κατασκευάστηκε η κεραμοσκεπή του οικήματος με σύγχρονα υλικά της τότε εποχής.
Επεκτάθηκαν και τελειοποιήθηκαν οι τουαλέτες του σχολείου.
Δημιουργήθηκαν βρύσες για να ξεδιψούν οι μαθητές και εκτελέστηκαν αρκετά μικρότερης σημασίας έργα που συντέλεσαν στην γενικώτερη αναβάθμιση του χώρου αυτού του μικρού επαρχιακού σχολείου και στη διευκόλυνση της καθημερινής εξυπηρέτησης των δασκάλων, μαθητών, γονέων & κηδεμόνων τους και επισκεπτών.
Οι πράξεις και η εν γένει δραστηριότητα αυτού του δασκάλου έχουν παραμείνει και θα παραμείνουν ανεξίτηλες στη σκέψη και στην καρδιά όλων των μαθητών του, των γονέων & κηδεμόνων τους, των συγχωριανών του και όσων συναναστράφηκαν μαζί του.
Δεν λησμονούνται …
… τα μαθήματα Φυσικής Ιστορίας στην ύπαιθρο με τα αυτοσχέδια, καλοφτιαγμένα μαθητικά κηπάρια με τα φυντάνια των πατζαριών, των λαχανικών και των κηπευτικών,
… οι άρτια οργανωμένες και εκτελεσμένες γυμναστικές επιδείξεις και οι εκδηλώσεις εθνικών εορτών με την παρουσία όχι μόνο συγχωριανών μας και κόσμου από γειτονικά χωριά αλλά και από Αθηναίους συντοπίτες,
… ο Κυριακάτικος εκκλησιασμός με το δάσκαλο,
… τα έξω από τον διαδακτικό χρόνο μαθήματα που αφιλοκερδώς προσέφερε στους μαθητές της τελευταίας τάξεως του Δημοτικού προκειμένου να συμμετάσχουν στις εισαγωγικές εξετάσεις της Α’ τάξεως Γυμνασίου και την αγωνία του όταν με τη «φλωρέττά» του τους συνόδευε στο Γυμνάσιο του Μελιγαλά,
… η συμβολή και βοήθειά του ως «γραμματιζούμενου» στους συγχωριανούς του σε δύσκολες και απαιτητικές στιγμές, όπως όταν συνέβη ο σεισμός του 1965,
… η προσπάθεια ανάδειξης και διαφήμισης του τόπου του και των αρχαιοτήτων μέσα από οργανωμένες εκδηλώσεις και ομιλίες,
… η εμπλοκή του στη διαδικασία των συσσιτίων εκείνες τις δύσκολες και απαιτητικές για τον τόπο και την πατρίδα του ώρες.
