Γονείς και Παιδιά (ΙΙ)

0

Η ανάγκη του παιδιού για παιχνίδι είναι τεράστιας σημασίας  γιατί με το παιχνίδι το παιδί διασκεδάζει, με το παιχνίδι μαθαίνει, αναπτύσσεται, κινείται, φαντάζεται, αφομοιώνει, δημιουργεί, αυξάνει την αυτοπεποίθηση του, κοινωνικοποιείται, συμμετέχει, προσπαθεί, εκτονώνεται, θεραπεύεται και τέλος ανήκει στον χώρο-χρόνο-περιβάλλον του.

Στα παιδιά προσχολικής ηλικίας είναι πολύ σημαντικό κυρίως το συμβολικό παιχνίδι, που θα πρέπει να ενθαρρύνεται την ώρα που συμβαίνει ώστε να εξελιχθεί. Τα φανταστικά πρόσωπα και αντικείμενα που δημιουργεί το παιδί την ώρα που παίζει, είναι «ιερά» για την υγιή ανάπτυξή του. Τα παιδιά αυτής της ηλικιακής ομάδας πρέπει να αφήνονται να παρατηρούν όσο χρειάζεται, ότι χρειάζεται. Με αυτό τον τρόπο ενισχύεται σημαντικά η συγκέντρωσή του παιδιού. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να σας υπενθυμίσω οτι όλα τα ΄υπερφορτωμένα΄ παιχνίδια που διατίθενται στην αγορά μπορούν απλώς να αποπροσανατολίζουν την παιδική φαντασία. Αφήστε τα παιδιά να ‘φτιάξουν’ καράβια και άλογα και σπίτια και ανθρώπους και…και… άλλα πολλά.

Οι “δεξιότητες κριτικής σκέψης” ή “ικανότητες για δημιουργική επίλυση των προβλημάτων”, που αποτελούν στόχους για τη γνωστική ανάπτυξη των παιδιών είναι στην πραγματικότητα η χρησιμοποίηση της φαντασίας! Έτσι μικροί και μεγάλοι φανταζόμαστε κάτι που είτε γνωρίζουμε ή που έχουμε ακούσει ή δει και αυτό σημαίνει ότι εφαρμόζουμε την όποια γνώση μας στην επίλυση προβλημάτων. Παρομοίως τα παιδιά ενσωματώνουν την εμπειρία τους στη μαθησιακή διαδικασία και κατανοούν την πραγματικότητα γύρω τους χρησιμοποιώντας τη φαντασία τους! Ας μην την περιορίζουμε γεμίζοντας τα παιδικά δωμάτια με υπερβολικά χρώματα και αντικείμενα, χρειάζεται να υπάρχει και κενός χώρος- τοίχος βαμμένος με ένα από τα απαλά χρώματα που θα χρησιμεύει ως ‘ προτζέκτορας’  φαντασίας για το παιδί. Πάρτε παράδειγμα τους ενήλικους εαυτούς σας, μπορείτε να λειτουργήσετε και να σκεφτείτε σε χώρους όπου κυριαρχεί η πολυχρωμία ασύνδετων συνθέσεων, υλικών, δομών και σχεδίων; Γιατί να μπορούν τα μικρά παιδιά; Είναι σημαντικό για τα παιδιά σχολικής ηλικίας να έχουν πάντα χρόνο για να παίξουν. Πολλές φορές οι πολλές ΄υποχρεώσεις΄ του σχολείου δεν αφήνει  χρόνο και χώρο στα παιδιά μέσα στην καθημερινότητα να παίξουν. Το παιχνίδι είναι η καθημερινή  δουλειά των παιδιών. Ας μην ξεχνάτε ότι όλοι μας, σαν παιδιά, περιμέναμε ΄πως και πως΄ την ώρα του παιχνιδιού, δεν είναι διαφορετικές οι ανάγκες των σημερινών παιδιών! Μην προτρέχετε να ΄προάγετε΄τα παιδιά σας στον αυριανό Αινστάιν, αν είναι να γίνουν θα γίνουν.  Και μην γελιέστε και ο Αινστάιν την εποχή που ήταν παιδί, μπάλα στους δρόμους της Γερμανίας έπαιζε και μάλιστα είχε διακόψει στα δεκαπέντε του το σχολείο και ξαναπήγε δεκαεννιά ετών να το τελειώσει και μετά προχώρησε σε πανεπιστημιακές σπουδές.

Δώστε, λοιπόν, χρόνο στο ημερήσιο πρόγραμμα του παιδιού για παιχνίδι, με φίλους, επιτραπέζιο, στο γήπεδο, στο δωμάτιο του μόνος ή μόνη, με τα αδέρφια ή τους γονείς, δεν έχει σημασία. Όπως και να γίνει το παιχνίδι δεν χάνει την αξία και τη σημαντικότητά του.

Σε έναν κόσμο που αλλάζει τόσο γρήγορα, όπως είναι αυτός που ζούμε σήμερα, τα παιδιά θα βρεθούν αντιμέτωπα με πολλές προκλήσεις και θα χρειαστούν τη δημιουργικότητα και τη φαντασία τους για να ανταπεξέλθουν. Για να αντιμετωπίσουν το απροσδόκητο και για να εξελίξουν την τωρινή τους σκέψη σε νέες καταστάσεις, για να χρησιμοποιήσουν πληροφορίες με νέους τρόπους και να πειραματιστούν με νέες έννοιες, για να σκεφτούν πιο ευέλικτα, για να εκτιμήσουν αξίες και τους τρόπους που εφαρμόζονται, για να αλλάξουν και να διαχειριστούν τον κόσμο τους, για να μάθουν να κατανοούν τη θέση των άλλων ανθρώπων, η φαντασία και η δημιουργική σκέψη θα κριθούν απαραίτητες!

Πολλά παιδιά σήμερα δεν έχουν χρόνο και ευκαιρίες που επιτρέπουν την καλλιέργεια της φαντασίας και της δημιουργικής σκέψης, δεδομένου ότι κατακλύζονται από την τεχνολογία και από φορτωμένα προγράμματα που έχουν διαλέξει τις περισσότερες φορές οι γονείς και όχι τα ίδια τα παιδιά. Και ύστερα στον ελεύθερο χρόνο τους- και τις πιο πολλές φορές με τις ευλογίες των γονιών-πολλά παιδιά ξοδεύουν ώρες στον υπολογιστή, στην τηλεόραση και σε βιντεοπαιχνίδια, με αποτέλεσμα να συμμετέχουν παθητικά σε έναν κόσμο που κάποιος άλλος έχει δημιουργήσει για αυτούς, αντί να έχουν το χώρο και το χρόνο να ονειρευτούν το δικό τους.

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς; Αν τα παιδιά διαμαρτύρονται ότι βαριούνται επειδή δεν έχουν τίποτα να κάνουν, οι γονείς πρέπει να ενθαρρύνουν τα παιδιά να σκεφτούν τα ίδια πώς να γεμίσουν το χρόνο τους έτσι ώστε να καλλιεργήσουν την έμφυτη δημιουργικότητά τους. Μέσα από το παιχνίδι με τα χρώματα, με την πλαστελίνη, με το σχέδιο, με τα κουστούμια, με τις κόλλες, με τις κατασκευές μπορούν να δημιουργήσουν ένα απέραντο κόσμο γεμάτο από φαντασία! Όταν τα παιδιά εξερευνούν το δάσος και τη φύση, όταν πηδούν σε λακκούβες με νερά, όταν κυλιούνται στην άμμο και στη λάσπη, αφήνουν τη φαντασία τους ελεύθερη να ανακαλύψουν νέους κόσμους και εμπειρίες! Οι αφηγήσεις, τα παραμύθια και οι ιστορίες, πρέπει να είναι στο καθημερινό ΄μενού΄  διότι βοηθούν στην ανάπτυξη της φαντασίας των παιδιών. Τα παιδιά που έχουν φαντασία, είναι πιο ευτυχισμένα, πιο έτοιμα να αντιμετωπίσουν ανατροπές και δυσκολίες, μπορούν και αναπτύσσουν τη δημιουργικότητά τους, μπορούν και βλέπουν τα πράγματα με διαφορετικούς τρόπους και βρίσκουν λύσεις σε διάφορα προβλήματα! Η έμφυτη φαντασία των παιδιών επομένως πρέπει να ενθαρρύνεται και όχι να περιορίζεται από οθόνες και ΄υπερφορτωμένα΄ δωμάτια  γιατί θα τα συνοδεύει όχι μόνο στην παιδική ηλικία αλλά και στην ενήλικη ζωή τους. 

Αικατερίνη Α. Κουρμούλη
Γλωσσολόγος- Λογοθεραπεύτρια
Συγγραφέας Αγγλικών Εκπαιδευτικών Βιβλίων

Share.

About Author

Leave A Reply

  • Sign up
Lost your password? Please enter your username or email address. You will receive a link to create a new password via email.